از اشتباهات رایج در سطوح مدیریت و عوام استفاده نابجا از واژه های برند به جای نام تجاری, لوگو و آرم است. لوگو فقط نشانی از سازمان است در حالیکه برند ماندگاری نام سازمان در ذهن و روح مشتریان است طبق گفته کاتلر وقتی می توانیم بگوییم برند موفقی هستیم که در روح و قلب مشتری نفوذ کرده و مشتری در هنگام مواجه با چندین نام نیازی به تفکر و تکاپو در ذهن خود نداشته باشد و بی نیاز از تفکر محصول یا خدمات ما را انتخاب نمایند.
تفاوت برند با نام تجاری همانند تمایز بین یک چهره جهانی و مشهور با فردی عادی از جامعه است. یک فرد معمولی تداعی گر حس, وعده, فلسفه کاری و صفات ویژه در ذهن نخواهد بود.
مثلاً دکتر محمود حسابی , پروفسور مجید سمیعی و ... برندهای شخصی (Personal brand ) در زمینه دانش و علوم پزشکی بوده و یا اصغر فرهادی, عزت الله انتظامی, سوسن تسلیمی, عباس کیارستمی , عادل فردوسی پور ، علی دایی نمونه هایی از برندهای شخصی در حوزه هنرهای نمایشی ، تجسمی و ورزشی محسوب می شوند.
اما صفاتی که همراه با این افراد به ذهن تداعی می گردد شهرت, سخت کوشی, خلاقیت و غیره می باشد. در حالی که نام تجاری در دفاتر قانونی, محلی و یا جهانی ثبت می گردد درست مثل آنکه شخصی شناسنامه بگیرد.
حال اگر این اسم, علامت و لوگو تداعی گر صفات و وعده ها به مصرف کنندگان و یا مخاطبین باشد, می توان اذعان نمود که وارد حوزه برند و برندسازی شده است.
